به ذره گر نظر بوتراب کند
شاعر میگوید بیت اول را سروده بودم و مفاهیمی برای بیت دوم در نظر میگذراندم ولی آن را شایسته مقام مولا علی (ع) نمیدانستم لذا در نجف به آقا متوسل شدم تا خود آن بزگوار بیت دوم را بر نظر من بگذراند و هر روز که به حرم مشرف میشدم خواهان این موضوع بودم ولی به نتیجه نمی رسیدم تا بعد از مدتی نا امید برای وداع به حرم رفتم و به آقا امیر المؤمنین(ع) عرض کردم: شما با تمام این مقامها و این علم لا یتنهی ولی انگار اهل شعر نیستید آقا جان و ناراحت از نجف خارج شدم .
در بیابان که بر میگشتم به چوپانی برخورد کردم که این شعر را میخواند:
به ذره گر نظرلطف بوتراب کند
به آسـمان رود و کار آفـتاب کند
تا آن هنگام بیت دوم را برای احدی نخوانده بودم لذا با تعجب بسیار از چوپان پرسیدم این شعر را از که شنیده ای.
گفت: از آقا
... بیت دوم این شعر منسوب به خود آقا امیر المؤمنین(ع) است.
منظور از ذره همان ذرات ریز معلق در هواست که با چشم دیده نمیشود و باید در مسیر شعاعی از نور خورشید آن را به زحمت دید ، حال اگر به آن ز لطف نظری(گوشه چشمی) حضرت بفرمایند همان ذره که به کمک آفتاب به زحمت دیده میشد به آسمان میرود و کار آن آفتابی را انجام میدهد که ذره ها در نور آن تازه به چشم می آیند.
.
.
.
آقاجان نظری بفرما
صلواتی برای تعجیل در فرج امام منتظرالمهدی(روحی لتراب مقدمه فداء)
نوشته شده در دوشنبه 88/7/13ساعت 9:11 عصر توسط جواد و علی
نظرات دیگران()
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
